به گزارش ایسنا، دکتر جهانی امروز (چهارشنبه14 شهریور) در نشست پژوهشی و هم‌اندیشی پژوهشگران که با عنوان «تدوین ماتریس‌های جامع تحقیقاتی در زمینه آگاه‌سازی و پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر» برگزار شد، اظهار کرد: طبق تحقیق موسسه تحقیقاتی داریوش، 5/61 درصد معتادان حداقل یک‌بار و 50 درصد آنها حداقل سه بار برای ترک اعتیاد، اقدام جدی انجام داده‌اند.
وی با بیان این که روش‌های ترک اعتیاد این معتادان عموما اشتباه و غیر استاندارد بوده است، اظهار کرد: 5/6 درصد این معتادان برای ترک اعتیاد خود به عطاری‌ها مراجعه و20 درصد به داروهای دست‌ساز پیشنهاد شده از سوی همسایه‌ها و افراد غیر متخصص توجه کرده‌اند.
وی خاطر نشان کرد: 66 درصد از معتادانی که از روش‌های غیراستاندارد استفاده کرده‌اند، تنها شش ماه دوام آورده‌اند و 81 درصد نیز تا یک‌سال مقاومت کرده‌اند و پس از آن دوباره به راه اعتیاد افتاده‌اند.
جهانی با بیان این که درمان اعتیاد طولانی مدت است، خاطر نشان کرد: خانواده‌ها باید مطلع باشند که درمان اعتیاد یک هفته یا یک ماهه نیست و نباید به روش‌های غیر استاندارد اعتماد کنند. اعتیاد درمان قطعی ندارد و نمی‌توان به راحتی آن را کنار گذاشت و خانواده‌ها باید با مقاومت و حمایت زمینه پیشگیری و جلوگیری مجدد معتاد را بگیرند.
جانشین دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر تصریح کرد: درمان اعتیاد پروسه مشخص علمی دارد و مراکز مورد تایید وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی بهترین مراکز قابل مراجعه هستند.
وی با اشاره به همایش سه‌شنبه هفته آینده ستاد مبارزه با مواد مخدر که با حضور مسوولان و صاحب‌نظران عرصه مبارزه با مواد مخدر برگزار می‌شود، اشاره کرد و گفت: در این همایش سعی می‌شود تا از نظرات و پیشنهادهای سازمان‌های آموزش و پرورش، تربیت بدنی، صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جهت تدوین برنامه‌های صحیح برای جلوگیری از گسترش اعتیاد در مدارس استفاده شود.
جهانی افزود: طرح افزایش مهارت‌های زندگی که پیش از این از سوی سازمان آموزش و پرورش مطرح شد، اما هنوز اجرای نشده است را مجددا فعال خواهیم کرد و در طرح جدید بر نقش خانواده و اهمیت آن تاکید مضاعف خواهد شد و در عین حال باید معلمان و انش‌آموزان توجیه مناسبی از این طرح داشته باشند.
جانشین دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر در ادامه از تحت پوشش قرار گرفتن 10 هزار و 948 معتاد در جریان طرح نجات خبر داد و افزود: پنج هزار و 450 معتاد در مراکز درمانی حاضر هستند، یک‌هزار و 267 معتاد به NGOها ارجاع شده‌اند و هزار و 207 معتاد نیز در اردوگاه‌ها مستقر شده‌اند. وی ادامه داد: همچنین سه هزار و 64 نفر معتاد در خانواده‌ها تحت درمان هستند.
جهانی در ادامه با اشاره به حضور پنج تا هفت درصدی زنان معتاد در جهان گفت: درصد زنان معتاد در ایران حدود پنج درصد است.
وی در مورد فعالیت مراکز DIC (مراکز گذری درمان اعتیاد) زنان در ایران نیز توضیح داد: در حال حاضر مرکز DIC خورشید، حدود 100 زن را تحت پوشش دارد که به نگهداری و ساماندهی فرزندان آنها نیز در این مراکز توجه شده است. همچنین مرکز DIC زنان دیگری نیز در مشهد وجود دارد که از کیفیت و استاندارد قابل قبولی برخوردار است.
جهانی خاطر نشان کرد: در جریان ایجاد مراکز DIC زنان، هماهنگی‌های خوبی صورت گرفته و قطعا در جریان راه‌اندازی مراکز جدید تا پایان سال 86، تعداد این مراکز بیشتر می‌شود.
وی با بیان این که تفاوت چندانی بین زنان و مردان معتاد وجود ندارد، ادامه داد: طبق یک تحقیق جهانی مشخص شد که رشد گرایش زنان به انواع اعتیاد در حال حاضر بیشتر از مردان است.
جهانی گفت: تفاوت چندانی در تمایل به نوع مصرف مواد مخدر بین زنان و مردان وجود ندارد، اما در مورد تفاوت در نحوه ترک زنان و مردان معتاد نمی‌توان به راحتی نظر داد، چرا که مسائل بسیار پیچیده‌ای در آن وجود دارد.
دکتر نعمت الله بابایی، استاد دانشگاه، در این نشست هم اندیشی ضمن تشریح جزییات تحقیق «تدوین ماتریکس‌های تحقیقاتی و برنامه‌های پیشگیری روانی و اجتماعی سوء مصرف مواد مخدر» تصریح کرد: این تحقیق سعی دارد، تاکید کند که تحقیقات صورت گرفته در حوزه مواد مخدر و مولفه‌های مورد تاکید در مورد علل آنها تا حدودی به واقعیت نزدیک است و نباید علت آنها را کلی و جهان شمول بدانیم.
وی افزود: به عنوان مثال اعتیاد در ایران بیشتر به عامل فردی نسبت داده شده است، در صورتی که عوامل بسیار مهم دیگری در این زمینه به طور همزمان دخیل است.
وی خاطر نشان کرد: متاسفانه تحقیقات علمی و مدون در سه حیطه پیشگیری، مقابله و درمان اعتیاد در ایران بسیار کم و ضعیف بوده است، به طوری که در جریان شناسایی تحقیقات صورت گرفته برای متاآنالیز حوزه پیشگیری در سال‌های 1341 تا 1384 تنها 400 مورد تحقیق یافت شد.
بابایی ادامه داد: 44 درصد تحقیقات شامل پایان‌نامه‌ها، 14 درصد تحقیق، 34 درصد سمینار و 9 درصد مقاله بوده‌اند. همچنین از بین 400 مورد تحقیق تنها حدود 200 مورد این تحقیق‌ها مطابق با کار علمی شناخته شد و در نهایت حدود 49 مقاله که در حیطه روانی و اجتماعی بوده‌اند، متناسب با نیاز علمی تشخیص داده شده تا روی آنها متاآنالیز صورت گیرد.
